Денес го празнуваме Светиот пророк Наум

TEMU

#1 Најпродаван артикл

Сет од 5 парчиња заштитник на кабли, прекривка за заштита на кабли од ТПУ, додатоци за заштита на кабли, без батерија, за мобилни телефони, комплет за заштита на податочни линии

4.8 (10276)

54 ден

-73%

206 ден

Купи сега

ДРУГО

Денес го празнуваме Светиот пророк Наум

14 декември 2025

• од Станча Јаќимовски

Денес православна црква го одбележува споменот на Светиот пророк Наум, еден од старозаветните пророци, чиј живот и дело се сведоштво за Божјата правда, но и за Неговата долготрајна милост кон човештвото.

Светиот пророк Наум бил родум од племето Симеоново, од местото Елкесем, од другата страна на реката Јордан. Тој живеел околу 700 години пред Христовото раѓање, приближно двесте години по времето на Пророкот Јона. Неговата пророчка мисија е нераскинливо поврзана со градот Ниневеја, тогашен центар на моќ и раскош, но и на духовна расипаност.

По проповедта на Пророкот Јона, жителите на Ниневеја се покајале за своите гревови, поради што Бог ги поштедил и не ги казнил. Меѓутоа, со текот на времето тие ја заборавиле Божјата милост и повторно се оддалечиле од праведниот пат, враќајќи се кон беззаконие и морално распаѓање. Во такви околности, Бог го испратил Светиот пророк Наум да им ја објави неизбежната пропаст.

Пророкот Наум јасно и недвосмислено ја прорекол казната над Ниневеја. За разлика од времето на Јона, овојпат жителите не покажале покајание, ниту желба за духовно исправување. Затоа, според пророштвото, градот бил уништен од природни стихии — земјотреси, поплави и оган — до тој степен што подоцна ни самото место каде што се наоѓал не можело со сигурност да се утврди.

Светиот пророк Наум поживеал околу четириесет и пет години и се упокоил во Господа. Зад себе оставил мала, но исклучително значајна книга со вистинити и силни пророштва, кои и денес служат како потсетник дека Божјата правда е неизбежна, но и дека Неговата милост им е дарувана на оние што искрено се каат.

Празнувањето на Светиот пророк Наум нè повикува на духовна будност, смирение и постојано враќање кон Божјиот пат, за да не ја заборавиме поуката што историјата и пророштвата ни ја оставаат како трајно сведоштво.