03 декември 2025
• од Станча Јаќимовски
Неколку седмици по објавувањето на последниот Извештај за напредок на Европската Унија, станува сè појасно дека државата се наоѓа во фаза на долготрајна стагнација. Аналитичарот, Medai Shaholli, укажува дека Северна Македонија не ги исполнила потребните услови за отворање на преговорите со ЕУ, останувајќи во истата позиција уште од 2022 година – година кога започна и бугарското вето со конкретни барања, кои до денес не донесоа видлив резултат.
Според анализите, проблемот не е само надворешен, туку и внатрешен, поврзан со политичката филозофија и стравот од наводни закани кон националниот идентитет и јазикот, како последица на притисоците од соседна Бугарија. Владата предводена од премиерот, често нарекуван во јавниот дискурс како „премиерот Мицко“, според Shaholli, ја гради својата политика врз нагласена претпазливост и националистички наратив, со аргумент дека отстапките би можеле да доведат до разградување на државниот и културен идентитет.
Коалициската власт смета дека уставните измени не се решение што треба веднаш да се постави на маса, а според изјавите на премиерот, формулацијата „20 проценти“ – со која во изминатите години институционално се дефинира позицијата на албанскиот јазик – не е дел од приоритетите, дури и во хипотетички случај ако се отворат уставни дебати.
Аналитичарот ги критикува и албанските партии во владината коалиција, кои ветуваа дека спорната формулација ќе биде надмината во првите шест месеци од мандатот, но досега не покажаа доволна политичка решителност да го отворат прашањето, иако Албанците сочинуваат повеќе од 30% од населението, што е значително над статусот што го имаат другите заедници наведени во преамбулата на Уставот.
Shaholli забележува двојни стандарди во регионалната политика. Додека бугарските институции јасно и организирано застанаа зад колективните права на својата заедница, барајќи нивно вклучување во преамбулата, албанскиот политички блок во земјата не отвори поширока јавна дебата за сопствениот уставен статус, кој во моментов симболично ги сместува Албанците во категоријата „заедници“ заедно со Turkish community, Roma community, Bosniak community и други помали етнички групи, без јасно признавање на јазичниот и национален идентитет како државотворен елемент.
Според анализата, македонскиот Устав не ја одразува целосно етничката слика на државата, туку првенствено ја штити доминацијата на политичкиот и државен наратив кој го промовира власта. Во јавниот дискурс често се спомнуваат имиња како Hristijan Mickoski и Stevo Pendarovski*, но според аналитичарот,** управувањето со државата мора да се придвижи од симболична политика кон системски решенија** кои ги признаваат сите заедници со тежината што реално ја имаат во општеството.
Колумната на Shaholli не е повик за конфронтација, туку критички потсетник дека државата не може бесконечно да остане заглавена во истите политички рамки. Потребна е храброст, дијалог и нова визија, каде јазикот и идентитетот на граѓаните ќе бидат мост, а не бариера, и каде европската интеграција ќе биде заеднички проект, а не политички страв.
Извор: https://tetovasot.com/2025/12/a-e-ka-humbur-severnistani-rrugen-ne-oborr/
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден

