04 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Изјава на Ели Секуловска, Бугарка од Битола, ја отвора темата за историското и културно наследство на Бугарите од територијата на Македонија и нивниот заборавен придонес.
„Пред повеќе од 15 години во Бугарија излезе една книга, се викаше '100-те најуспешни Бугари'. Тогаш починатиот Љубиша Георгиевски, инаку битолчанец, забележа нешто мошне важно: секој трет од тие 100 најуспешни луѓе бил од географската територија на Македонија,“ вели Секуловска.
Според неа, оваа статистика не е само бројка — тоа е показател за силната врска меѓу македонската територија и бугарскиот народ. Таа потенцира дека многумина од тие истакнати личности биле „протерани“ од Македонија, притоа алудирајќи на процесите на асимилација, миграција и политички притисоци кои со децении ги терале луѓето да ја напуштат родната земја.
„Овие од денешната Северна никако да сфатат дека токму овие протерани луѓе од Македонија си ја бараат историјата на своите прадедовци,“ додава таа со горчина.
Секуловска истакнува дека овие луѓе, и покрај протерувањето, успеале да се етаблираат во Бугарија. Според неа, тие не се заборавиле себеси и своите корени – напротив, тие се бореле да ги сочуваат.
„Вие си децении не сте прашале за нив. Сега ви текна?“, прашува таа, директно обраќајќи им се на институциите и општеството од Северна Македонија.
Нејзината изјава ја отвора пошироката дискусија за сложената историска меморија на Балканот, каде идентитетот, културата и историјата често се предмет на национални интерпретации и политички пресметки.
Се чини дека е време, како што наведува Секуловска, да се погледне кон заборавените и протерани, не со омраза или страв, туку со разбирање и почит. И можеби тогаш, прашањата за идентитетот и историјата ќе добијат одговори кои не разделуваат, туку обединуваат.
04 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Изјава на Ели Секуловска, Бугарка од Битола, ја отвора темата за историското и културно наследство на Бугарите од територијата на Македонија и нивниот заборавен придонес.
„Пред повеќе од 15 години во Бугарија излезе една книга, се викаше '100-те најуспешни Бугари'. Тогаш починатиот Љубиша Георгиевски, инаку битолчанец, забележа нешто мошне важно: секој трет од тие 100 најуспешни луѓе бил од географската територија на Македонија,“ вели Секуловска.
Според неа, оваа статистика не е само бројка — тоа е показател за силната врска меѓу македонската територија и бугарскиот народ. Таа потенцира дека многумина од тие истакнати личности биле „протерани“ од Македонија, притоа алудирајќи на процесите на асимилација, миграција и политички притисоци кои со децении ги терале луѓето да ја напуштат родната земја.
„Овие од денешната Северна никако да сфатат дека токму овие протерани луѓе од Македонија си ја бараат историјата на своите прадедовци,“ додава таа со горчина.
Секуловска истакнува дека овие луѓе, и покрај протерувањето, успеале да се етаблираат во Бугарија. Според неа, тие не се заборавиле себеси и своите корени – напротив, тие се бореле да ги сочуваат.
„Вие си децении не сте прашале за нив. Сега ви текна?“, прашува таа, директно обраќајќи им се на институциите и општеството од Северна Македонија.
Нејзината изјава ја отвора пошироката дискусија за сложената историска меморија на Балканот, каде идентитетот, културата и историјата често се предмет на национални интерпретации и политички пресметки.
Се чини дека е време, како што наведува Секуловска, да се погледне кон заборавените и протерани, не со омраза или страв, туку со разбирање и почит. И можеби тогаш, прашањата за идентитетот и историјата ќе добијат одговори кои не разделуваат, туку обединуваат.
04 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Изјава на Ели Секуловска, Бугарка од Битола, ја отвора темата за историското и културно наследство на Бугарите од територијата на Македонија и нивниот заборавен придонес.
„Пред повеќе од 15 години во Бугарија излезе една книга, се викаше '100-те најуспешни Бугари'. Тогаш починатиот Љубиша Георгиевски, инаку битолчанец, забележа нешто мошне важно: секој трет од тие 100 најуспешни луѓе бил од географската територија на Македонија,“ вели Секуловска.
Според неа, оваа статистика не е само бројка — тоа е показател за силната врска меѓу македонската територија и бугарскиот народ. Таа потенцира дека многумина од тие истакнати личности биле „протерани“ од Македонија, притоа алудирајќи на процесите на асимилација, миграција и политички притисоци кои со децении ги терале луѓето да ја напуштат родната земја.
„Овие од денешната Северна никако да сфатат дека токму овие протерани луѓе од Македонија си ја бараат историјата на своите прадедовци,“ додава таа со горчина.
Секуловска истакнува дека овие луѓе, и покрај протерувањето, успеале да се етаблираат во Бугарија. Според неа, тие не се заборавиле себеси и своите корени – напротив, тие се бореле да ги сочуваат.
„Вие си децении не сте прашале за нив. Сега ви текна?“, прашува таа, директно обраќајќи им се на институциите и општеството од Северна Македонија.
Нејзината изјава ја отвора пошироката дискусија за сложената историска меморија на Балканот, каде идентитетот, културата и историјата често се предмет на национални интерпретации и политички пресметки.
Се чини дека е време, како што наведува Секуловска, да се погледне кон заборавените и протерани, не со омраза или страв, туку со разбирање и почит. И можеби тогаш, прашањата за идентитетот и историјата ќе добијат одговори кои не разделуваат, туку обединуваат.