20 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Православната црква ги чествува Светиот маченик Теодот од Анкара и седумте девојки маченички: Текуса, Александра, Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија, кои со својата вера и храброст оставиле длабока духовна трага во историјата на христијанството.
Свети Теодот живеел во времето на жестоките гонења на христијаните под владеењето на римскиот цар Диоклецијан, во почетокот на 4 век. Иако бил оженет и имал семејство, тој својот живот го посветил на Христос, живеејќи по апостолскиот совет: „Оние што имаат жени, нека живеат како да немаат“ (1 Кор. 7,29).
Работејќи како крчмар во градот Анкара, Теодот ја користел својата професија како прикритие за помош на гонетите христијани. Неговата крчма била прибежиште за верниците, а тој често им носел храна и поддршка на оние што се криеле по планините. Тајно ги погребувал телата на мачениците, давајќи им чесен христијански покој.
Во истиот период, заради нивната вера, биле уапсени и мачени седум млади девојки: Текуса, Александра, Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија. По тешки измачувања и исмејување, биле удавени во езеро, со надеж дека ќе се уништи секој спомен за нивната вера.
По нивната смрт, Света Текуса му се јавила во сон на Теодот и го замолила да ги извади нивните тела и да ги погреба. Воден од Божји Ангел, Теодот заедно со еден пријател, под покров на ноќта, ги нашол и чесно ги закопал светите тела. Но, неговиот придружник го предал на властите.
По апсењето, Теодот бил подложен на страшни маки. Му ги скршиле забите со камења, целото тело му го претвориле во рани, но тој сè поднесувал со молитва и надеж во Господа. На крајот бил осуден на смрт и обезглавен со меч во 303 година.
Пред да биде погубен, им се обратил на присутните христијани:
„Не плачете по мене, браќа, туку прославете Го нашиот Господ Исус Христос, Кој ми помогна да го завршам подвигот и да го победам непријателот.“
Неговото тело било чесно погребано од еден свештеник надвор од градот, на височинка што и денес се смета за свето место.
Празнувањето на Свети Теодот и седумте девојки маченички е потсетник на силата на верата и жртвата за Христовата љубов. Нивниот живот и мачеништво нè повикуваат да бидеме храбри, праведни и милосрдни, дури и во најтешките времиња.
Нека нивниот спомен биде вечен!
20 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Православната црква ги чествува Светиот маченик Теодот од Анкара и седумте девојки маченички: Текуса, Александра, Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија, кои со својата вера и храброст оставиле длабока духовна трага во историјата на христијанството.
Свети Теодот живеел во времето на жестоките гонења на христијаните под владеењето на римскиот цар Диоклецијан, во почетокот на 4 век. Иако бил оженет и имал семејство, тој својот живот го посветил на Христос, живеејќи по апостолскиот совет: „Оние што имаат жени, нека живеат како да немаат“ (1 Кор. 7,29).
Работејќи како крчмар во градот Анкара, Теодот ја користел својата професија како прикритие за помош на гонетите христијани. Неговата крчма била прибежиште за верниците, а тој често им носел храна и поддршка на оние што се криеле по планините. Тајно ги погребувал телата на мачениците, давајќи им чесен христијански покој.
Во истиот период, заради нивната вера, биле уапсени и мачени седум млади девојки: Текуса, Александра, Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија. По тешки измачувања и исмејување, биле удавени во езеро, со надеж дека ќе се уништи секој спомен за нивната вера.
По нивната смрт, Света Текуса му се јавила во сон на Теодот и го замолила да ги извади нивните тела и да ги погреба. Воден од Божји Ангел, Теодот заедно со еден пријател, под покров на ноќта, ги нашол и чесно ги закопал светите тела. Но, неговиот придружник го предал на властите.
По апсењето, Теодот бил подложен на страшни маки. Му ги скршиле забите со камења, целото тело му го претвориле во рани, но тој сè поднесувал со молитва и надеж во Господа. На крајот бил осуден на смрт и обезглавен со меч во 303 година.
Пред да биде погубен, им се обратил на присутните христијани:
„Не плачете по мене, браќа, туку прославете Го нашиот Господ Исус Христос, Кој ми помогна да го завршам подвигот и да го победам непријателот.“
Неговото тело било чесно погребано од еден свештеник надвор од градот, на височинка што и денес се смета за свето место.
Празнувањето на Свети Теодот и седумте девојки маченички е потсетник на силата на верата и жртвата за Христовата љубов. Нивниот живот и мачеништво нè повикуваат да бидеме храбри, праведни и милосрдни, дури и во најтешките времиња.
Нека нивниот спомен биде вечен!
20 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Православната црква ги чествува Светиот маченик Теодот од Анкара и седумте девојки маченички: Текуса, Александра, Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија, кои со својата вера и храброст оставиле длабока духовна трага во историјата на христијанството.
Свети Теодот живеел во времето на жестоките гонења на христијаните под владеењето на римскиот цар Диоклецијан, во почетокот на 4 век. Иако бил оженет и имал семејство, тој својот живот го посветил на Христос, живеејќи по апостолскиот совет: „Оние што имаат жени, нека живеат како да немаат“ (1 Кор. 7,29).
Работејќи како крчмар во градот Анкара, Теодот ја користел својата професија како прикритие за помош на гонетите христијани. Неговата крчма била прибежиште за верниците, а тој често им носел храна и поддршка на оние што се криеле по планините. Тајно ги погребувал телата на мачениците, давајќи им чесен христијански покој.
Во истиот период, заради нивната вера, биле уапсени и мачени седум млади девојки: Текуса, Александра, Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија. По тешки измачувања и исмејување, биле удавени во езеро, со надеж дека ќе се уништи секој спомен за нивната вера.
По нивната смрт, Света Текуса му се јавила во сон на Теодот и го замолила да ги извади нивните тела и да ги погреба. Воден од Божји Ангел, Теодот заедно со еден пријател, под покров на ноќта, ги нашол и чесно ги закопал светите тела. Но, неговиот придружник го предал на властите.
По апсењето, Теодот бил подложен на страшни маки. Му ги скршиле забите со камења, целото тело му го претвориле во рани, но тој сè поднесувал со молитва и надеж во Господа. На крајот бил осуден на смрт и обезглавен со меч во 303 година.
Пред да биде погубен, им се обратил на присутните христијани:
„Не плачете по мене, браќа, туку прославете Го нашиот Господ Исус Христос, Кој ми помогна да го завршам подвигот и да го победам непријателот.“
Неговото тело било чесно погребано од еден свештеник надвор од градот, на височинка што и денес се смета за свето место.
Празнувањето на Свети Теодот и седумте девојки маченички е потсетник на силата на верата и жртвата за Христовата љубов. Нивниот живот и мачеништво нè повикуваат да бидеме храбри, праведни и милосрдни, дури и во најтешките времиња.
Нека нивниот спомен биде вечен!