Денеска се празнува Светиот маченик Талалеј
02 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Свети Талалеј, маченик Христов, роден е во Либан од благочестиви родители – таткото Верукиј и мајката Ромилија. Ова прекрасно момче, кое имаше само осумнаесет години, се одликувало со редок телесен и душевен склад – коса со нијанси на златна и црвена боја и топло срце исполнето со љубов кон Бога и луѓето. По занимање бил лекар, и уште како млад се посветил на лекување на телесните и душевните болки на своите ближни.
Во времето на жестоките прогони на христијаните, за време на царот Нумеријан (284 г.), Талалеј храбро ја исповедал својата вера во Христа Спасителот. Неговата цврстина и непоколебливост во вистината го предизвикале гневот на мачителите. Царот наредил на џелатите Александар и Астериј да му ги дупчат колената со сврдел, да протнат јаже низ издупчените коски и да го обесат на дрво. Но Божјата промисла не дозволила тоа да се случи. Невидлива сила ги заслепила џелатите – наместо Талалеј, тие издупчиле едно дрво и него го обесиле.
Разбеснет од случувањата, мачителот ги обвинил џелатите за саботажа и наредил да бидат претепани. Токму тогаш Александар и Астериј извикале: „Жив е Господ! Сега и ние сме христијани и страдаме за Христа!“ Со тоа и тие ја запечатија својата вера со маченичка смрт – беа убиени со меч.
Следуваше нов, уште посуров обид за мачење. Самиот мачител се обидел да му ги дупчи колената на Талалеј, но рацете му се парализирале. Уплашен, почнал да го моли Талалеј за помош, а младиот маченик, во духот на Христовата љубов, го излекувал со молитва.
Не застанале тука обидите за негова смрт. Бил фрлен во вода – но повторно, жив му се јавил на мачителот. Потоа бил предаден на ѕверови, кои, наместо да го раскинат, се умилкувале околу него и му ги лижеле нозете. Иако Талалеј можел да го избегне страдањето, самиот Го молел Бога да му ги продолжи маките, за да сведочи за Него до крај.
На крајот, Талалеј бил погубен со меч, запечатувајќи ја својата љубов и вера со маченичка смрт. Се преселил во Царството Небесно во 284 година, како светол пример на храброст, милосрдие и непоколеблива вера.
Неговиот лик сè до денес останува симбол на вистински лекар – кој не лечи само тело, туку и душа. Свети Талалеј, моли Го Бога за нас!
Денеска се празнува Светиот маченик Талалеј
02 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Свети Талалеј, маченик Христов, роден е во Либан од благочестиви родители – таткото Верукиј и мајката Ромилија. Ова прекрасно момче, кое имаше само осумнаесет години, се одликувало со редок телесен и душевен склад – коса со нијанси на златна и црвена боја и топло срце исполнето со љубов кон Бога и луѓето. По занимање бил лекар, и уште како млад се посветил на лекување на телесните и душевните болки на своите ближни.
Во времето на жестоките прогони на христијаните, за време на царот Нумеријан (284 г.), Талалеј храбро ја исповедал својата вера во Христа Спасителот. Неговата цврстина и непоколебливост во вистината го предизвикале гневот на мачителите. Царот наредил на џелатите Александар и Астериј да му ги дупчат колената со сврдел, да протнат јаже низ издупчените коски и да го обесат на дрво. Но Божјата промисла не дозволила тоа да се случи. Невидлива сила ги заслепила џелатите – наместо Талалеј, тие издупчиле едно дрво и него го обесиле.
Разбеснет од случувањата, мачителот ги обвинил џелатите за саботажа и наредил да бидат претепани. Токму тогаш Александар и Астериј извикале: „Жив е Господ! Сега и ние сме христијани и страдаме за Христа!“ Со тоа и тие ја запечатија својата вера со маченичка смрт – беа убиени со меч.
Следуваше нов, уште посуров обид за мачење. Самиот мачител се обидел да му ги дупчи колената на Талалеј, но рацете му се парализирале. Уплашен, почнал да го моли Талалеј за помош, а младиот маченик, во духот на Христовата љубов, го излекувал со молитва.
Не застанале тука обидите за негова смрт. Бил фрлен во вода – но повторно, жив му се јавил на мачителот. Потоа бил предаден на ѕверови, кои, наместо да го раскинат, се умилкувале околу него и му ги лижеле нозете. Иако Талалеј можел да го избегне страдањето, самиот Го молел Бога да му ги продолжи маките, за да сведочи за Него до крај.
На крајот, Талалеј бил погубен со меч, запечатувајќи ја својата љубов и вера со маченичка смрт. Се преселил во Царството Небесно во 284 година, како светол пример на храброст, милосрдие и непоколеблива вера.
Неговиот лик сè до денес останува симбол на вистински лекар – кој не лечи само тело, туку и душа. Свети Талалеј, моли Го Бога за нас!
Денеска се празнува Светиот маченик Талалеј
02 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Свети Талалеј, маченик Христов, роден е во Либан од благочестиви родители – таткото Верукиј и мајката Ромилија. Ова прекрасно момче, кое имаше само осумнаесет години, се одликувало со редок телесен и душевен склад – коса со нијанси на златна и црвена боја и топло срце исполнето со љубов кон Бога и луѓето. По занимање бил лекар, и уште како млад се посветил на лекување на телесните и душевните болки на своите ближни.
Во времето на жестоките прогони на христијаните, за време на царот Нумеријан (284 г.), Талалеј храбро ја исповедал својата вера во Христа Спасителот. Неговата цврстина и непоколебливост во вистината го предизвикале гневот на мачителите. Царот наредил на џелатите Александар и Астериј да му ги дупчат колената со сврдел, да протнат јаже низ издупчените коски и да го обесат на дрво. Но Божјата промисла не дозволила тоа да се случи. Невидлива сила ги заслепила џелатите – наместо Талалеј, тие издупчиле едно дрво и него го обесиле.
Разбеснет од случувањата, мачителот ги обвинил џелатите за саботажа и наредил да бидат претепани. Токму тогаш Александар и Астериј извикале: „Жив е Господ! Сега и ние сме христијани и страдаме за Христа!“ Со тоа и тие ја запечатија својата вера со маченичка смрт – беа убиени со меч.
Следуваше нов, уште посуров обид за мачење. Самиот мачител се обидел да му ги дупчи колената на Талалеј, но рацете му се парализирале. Уплашен, почнал да го моли Талалеј за помош, а младиот маченик, во духот на Христовата љубов, го излекувал со молитва.
Не застанале тука обидите за негова смрт. Бил фрлен во вода – но повторно, жив му се јавил на мачителот. Потоа бил предаден на ѕверови, кои, наместо да го раскинат, се умилкувале околу него и му ги лижеле нозете. Иако Талалеј можел да го избегне страдањето, самиот Го молел Бога да му ги продолжи маките, за да сведочи за Него до крај.
На крајот, Талалеј бил погубен со меч, запечатувајќи ја својата љубов и вера со маченичка смрт. Се преселил во Царството Небесно во 284 година, како светол пример на храброст, милосрдие и непоколеблива вера.
Неговиот лик сè до денес останува симбол на вистински лекар – кој не лечи само тело, туку и душа. Свети Талалеј, моли Го Бога за нас!