01 август 2025
• од Станча Јаќимовски
Денес, православната црква ја празнува спомен-светицата Преподобна Макрина, најстарата сестра на големите светители Свети Василиј Велики и Свети Григориј Ниски. Таа претставува исклучителен пример на христијанска вера, целомудрие и монашки подвиг, кој оставил длабока духовна трага во историјата на Црквата.
Макрина уште како млада девојка била свршена за благороден младич, но нејзиниот свршеник починал пред да се венчаат. Наместо повторно да се сврзе или да тргне по патот на светот, таа одлучила својот живот целосно да го посвети на Бога. Со зборовите:
„Не е право девојката, свршена за едно момче, да отиде за друг; по природниот закон треба да има едно сопружништво како што е едно раѓањето и една смртта“, Макрина ја изразила својата решеност за духовна верност.
Смртта на нејзиниот свршеник не ја доживувала како крај, туку како премин во вечноста. Нејзината длабока вера во воскресението ја водела кон уверување дека нејзиниот свршеник живее во Бога, па затоа таа останала верна на него, како што сопругата останува верна кога сопругот заминува во далечна земја.
Со текот на времето, заедно со својата мајка Емилија, Макрина се замонашила и се повлекла во женски манастир. Таму, со група монахини, живееле во скромност и послушание, од трудот на своите раце. Поголемиот дел од времето го посветувале на молитва, богомислие и непрестајно воздигнување на умот кон Бога.
По смртта на мајка ѝ, а потоа и на нејзиниот брат Василиј Велики, Макрина продолжила да живее во тивка молитвена посветеност. Девет месеци по смртта на Василиј, нејзиниот брат Григориј Ниски ја посетил и ја затекнал на смртна постела. И тогаш, Преподобна Макрина ја изрекла својата последна молитва:
„Ти, Господи, ги упокојуваш телата наши со сонот на смртта, на некое време, па повторно ќе ги разбудиш со последната труба. Прости ми и мене и дај ми кога душата ќе ја соблече телесната облека, да застане пред Тебе непорочна и без грев и да биде како темјан пред Тебе.“
Откако се прекрсти, издиша и се упокои во Господа во 379 година.
Макрина останува вдахновителен лик за сите христијани, особено за монаштвото, со својот пример на саможртва, духовна зрелост и длабока вера во вечниот живот. Нека нејзиниот спомен биде вечен.