30 мај 2025
• од Вардарски
Бугарската пратеничка Елисавета Белобрадова споделува стар, но сè уште актуелен текст во кој го изразува својот став за судбината на тлените остатоци на револуционерот. Во текстот, таа се осврнува на историјата на неговото погребување, пренесување и политизирање, оценувајќи дека и по повеќе од еден век, Делчев сè уште не го нашол својот мир.
„Повеќе од еден век помина од убиството на Гоце Делчев, а неговите тлени останки сè уште не се наоѓаат на едно конечно, мирно место,“ пишува Белобрадова. „Прашањето ‘Чиј е Гоце Делчев?’ и натаму ја засенува историската вистина и суштината на каузата за која тој го даде својот живот.“
Таа потсетува на трагичната и драматична судбина на неговите посмртни останки: од тајното ископување на коските од гробот во село Баница поради страв од осквернување, преку нивното пренесување низ воените фронтови и инцидентот кога биле фрлени од воз од страна на неупатени војници, до нивното конечно пристигнување во Скопје.
„Еден дел од неговите коски — черепот, рацете, нозете, карлицата — биле скриени под олтарот на црквата во Баница. Друг дел, како што раскажуваат локални преданија, можеби и денес е таму, бидејќи иако во 1943 година беше обновен гробот и одржана панихида со присуство на неговите сестри, три години подоцна споменикот беше уништен од грчките власти,“ пишува таа.
Во текстот, Белобрадова ја критикува и актуелната состојба со пристапот до гробот на Делчев во Скопје, кој останува ограничен дури и на неговиот роденден, и покрај обврската за заедничко чествување содржана во Договорот за добрососедство меѓу Бугарија и Република Северна Македонија.
„Историјата, наместо да биде мост за поврзување, сè повеќе се користи како инструмент за поделба. Но Делчев не се бореше за историски манипулации или национални етикети. Тој се бореше за слобода. Гоце Делчев заслужува мир и достоинствено чествување — не како ‘наш’ или ‘ваш’, туку како човек кој животот го даде за една поинаква, слободна иднина.“
Со овој текст, пратеничката Елисавета Белобрадова потсетува дека личноста на Гоце Делчев не треба да биде повод за кавги, туку за сеќавање со почит и достоинство, ослободено од дневната политика.
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници
30 мај 2025
• од Вардарски
Бугарската пратеничка Елисавета Белобрадова споделува стар, но сè уште актуелен текст во кој го изразува својот став за судбината на тлените остатоци на револуционерот. Во текстот, таа се осврнува на историјата на неговото погребување, пренесување и политизирање, оценувајќи дека и по повеќе од еден век, Делчев сè уште не го нашол својот мир.
„Повеќе од еден век помина од убиството на Гоце Делчев, а неговите тлени останки сè уште не се наоѓаат на едно конечно, мирно место,“ пишува Белобрадова. „Прашањето ‘Чиј е Гоце Делчев?’ и натаму ја засенува историската вистина и суштината на каузата за која тој го даде својот живот.“
Таа потсетува на трагичната и драматична судбина на неговите посмртни останки: од тајното ископување на коските од гробот во село Баница поради страв од осквернување, преку нивното пренесување низ воените фронтови и инцидентот кога биле фрлени од воз од страна на неупатени војници, до нивното конечно пристигнување во Скопје.
„Еден дел од неговите коски — черепот, рацете, нозете, карлицата — биле скриени под олтарот на црквата во Баница. Друг дел, како што раскажуваат локални преданија, можеби и денес е таму, бидејќи иако во 1943 година беше обновен гробот и одржана панихида со присуство на неговите сестри, три години подоцна споменикот беше уништен од грчките власти,“ пишува таа.
Во текстот, Белобрадова ја критикува и актуелната состојба со пристапот до гробот на Делчев во Скопје, кој останува ограничен дури и на неговиот роденден, и покрај обврската за заедничко чествување содржана во Договорот за добрососедство меѓу Бугарија и Република Северна Македонија.
„Историјата, наместо да биде мост за поврзување, сè повеќе се користи како инструмент за поделба. Но Делчев не се бореше за историски манипулации или национални етикети. Тој се бореше за слобода. Гоце Делчев заслужува мир и достоинствено чествување — не како ‘наш’ или ‘ваш’, туку како човек кој животот го даде за една поинаква, слободна иднина.“
Со овој текст, пратеничката Елисавета Белобрадова потсетува дека личноста на Гоце Делчев не треба да биде повод за кавги, туку за сеќавање со почит и достоинство, ослободено од дневната политика.
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници
30 мај 2025
• од Вардарски
Бугарската пратеничка Елисавета Белобрадова споделува стар, но сè уште актуелен текст во кој го изразува својот став за судбината на тлените остатоци на револуционерот. Во текстот, таа се осврнува на историјата на неговото погребување, пренесување и политизирање, оценувајќи дека и по повеќе од еден век, Делчев сè уште не го нашол својот мир.
„Повеќе од еден век помина од убиството на Гоце Делчев, а неговите тлени останки сè уште не се наоѓаат на едно конечно, мирно место,“ пишува Белобрадова. „Прашањето ‘Чиј е Гоце Делчев?’ и натаму ја засенува историската вистина и суштината на каузата за која тој го даде својот живот.“
Таа потсетува на трагичната и драматична судбина на неговите посмртни останки: од тајното ископување на коските од гробот во село Баница поради страв од осквернување, преку нивното пренесување низ воените фронтови и инцидентот кога биле фрлени од воз од страна на неупатени војници, до нивното конечно пристигнување во Скопје.
„Еден дел од неговите коски — черепот, рацете, нозете, карлицата — биле скриени под олтарот на црквата во Баница. Друг дел, како што раскажуваат локални преданија, можеби и денес е таму, бидејќи иако во 1943 година беше обновен гробот и одржана панихида со присуство на неговите сестри, три години подоцна споменикот беше уништен од грчките власти,“ пишува таа.
Во текстот, Белобрадова ја критикува и актуелната состојба со пристапот до гробот на Делчев во Скопје, кој останува ограничен дури и на неговиот роденден, и покрај обврската за заедничко чествување содржана во Договорот за добрососедство меѓу Бугарија и Република Северна Македонија.
„Историјата, наместо да биде мост за поврзување, сè повеќе се користи како инструмент за поделба. Но Делчев не се бореше за историски манипулации или национални етикети. Тој се бореше за слобода. Гоце Делчев заслужува мир и достоинствено чествување — не како ‘наш’ или ‘ваш’, туку како човек кој животот го даде за една поинаква, слободна иднина.“
Со овој текст, пратеничката Елисавета Белобрадова потсетува дека личноста на Гоце Делчев не треба да биде повод за кавги, туку за сеќавање со почит и достоинство, ослободено од дневната политика.
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници