07 декември 2025
• од Станча Јаќимовски
Во својата најнова анализа, Мециновиќ остро предупредува дека договорите што Владата ги разгледува за формирање „трети земји-хабови“ или центри за обработка и задржување мигранти ја позиционираат Македонија како периферија на европската миграциска стратегија. Според него, државата ризикува да стане локација каде што богатите земји ќе ги складираат „непосакуваните“ – ранливи бегалци кои бараат шанса за достоинствен живот, но кои политичкиот Запад не сака да ги интегрира дома.
Мециновиќ подвлекува дека ваквите договори, претставени како рационализација на азилските процедури, суштински претставуваат форма на екстернализација на одговорноста: товарот се префрла на најслабите и најзависните држави во Европа.
Мециновиќ остро потсетува дека Македонија не води војни, не destabilизира региони и не експлоатира ресурси, па затоа е неправедно токму таа да го сноси товарот од последиците. Тој вели дека е понижувачки земја што не е дел од проблемот да биде претворена во инфраструктура за политики на затворање граници што ги диктираат богатите држави.
За него, вклучувањето на Македонија во вакви аранжмани не е прашање на партнерство, туку на геополитичка слабост која другите ја користат.
Во својата анализа, Мециновиќ предупредува дека преместувањето на миграциските процедури во држави надвор од ЕУ создава нови форми на зависност – економска, политичка и безбедносна. Тој смета дека Балканот повторно се позиционира како тампон-зона, погодна за сè што богатите држави не сакаат да го гледаат на сопствена територија.
Ова, според него, претставува класичен пример на неоколонијално размислување, каде што „едните ги носат бенефитите, а другите ги трпат последиците“.
Мециновиќ нагласува дека Македонија е веќе притисната од сопствени структурни слабости: масовна миграција на младите, економска несигурност и институции со ограничени капацитети. Поставувањето на миграциски центри во ваков контекст може да создаде нови тензии и да ја влоши стабилноста.
Според него, ваквата политика не само што ја деградира меѓународната позиција на Македонија, туку создава и тежок морален товар — земјата би станала соучесник во системско понижување на луѓе кои се во бегство од војни, сиромаштија или политички режим.
Во анализата, Мециновиќ го повторува ставот дека Балканот повеќе од две децении се третира како второкласен политички простор. Тој смета дека доколку Европа навистина сака решение, мора да се соочи со причините за мигрантските текови, наместо само да ги префрлува последиците на периферијата.
„Балканот не смее да биде лабораторија за политики со пониски стандарди“, истакнува тој.
Во завршниот дел од анализата, Мециновиќ не штеди критика за актуелната власт. Тој ја опишува политиката на ДПМНЕ како „расипничка, мегаломанска и ненаситна“, која нетранспарентно ја вовлекува земјата во проекти што не ја одразуваат волјата на граѓаните.
Според него, задолжувањата и спорните договори служат за збогатување на партиските елити, а не за развој на државата.
„Колку побрзо Македонија се ослободи од оваа антинародна ламија, толку побрзо ќе започне процесот на обновување на општественото ткиво“, пишува Мециновиќ.
СДСМ тврди: Владата на ВМРО-ДПМНЕ водела преговори за мигрантска соработка
Али Ахмети: Војната на УЧK беше праведна и поддржана од демократскиот свет
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден

