18 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Во интервју за Канал 77, поранешниот градоначалник на Центар, Андреј Жерновски, изјави:
„Ако дедо ми Кирил Жерновски бил Бугарин, немало да биде подоцна министер.“
Но еве – точно тоа бил.
И тоа не го тврдиме ние – го велат официјалните документи од бугарскиот државен архив, со печати, потписи и негов ракопис, потпишан во Скопје 1941–1942 година.
🔹 Декларација од 1942 година, потпишана со рака од инженер Кирил Жерновски:
– „Народност и поданство: Бугарин – бугарско“
– Роден во Дебар, школуван во Загреб, православен, женет со две деца.
– Изјавува дека не е член на ниту една партија, но е претседател на Дебарската културна дружба – бугарска културна организација.
– Учествувал како редовен војник во бугарската армија во 1918 година.
– Пријавува сопствена куќа и приходи од 40.000 лева.
🔹 Заповед од Министерството за внатрешни работи и народно здраве на Царство Бугарија (бр. 2342, од 2 август 1941):
– Кирил Жерновски е именуван како „пом. кмет на Скопската градска община“ – т.е. заменик-градоначалник.
🔹 Уверение од 23 октомври 1941 потврдува:
– Жерновски е во служба како помошник-градоначалник со месечна плата од 7.245 бугарски лева, издадена за да му служи „пред железопътните власти“ (при патувања или службени обврски).
🔹 Молба лично поднесена до бугарскиот министер (25 јуни 1941):
– Бара официјално да биде назначен за „пом. кмет“ на Скопје.
– Ги наведува сите квалификации и искуства – со бугарски печати и одобрение.
Во периодот од април 1941 до септември 1944 година, најголемиот дел од денешна Македонија бил ставен под бугарска цивилна и воена администрација, по влезот на бугарската војска со одобрение од нацистичка Германија.
📌 Историјата не се пишува со желби, туку со документи.
А документите – се бугарски.
Дедото бил – и официјално и по уверување – Бугарин.
ВЛЕН: Ќе бидеме глас на еднаквоста за сите институции на албанското наследство